muhanmmet faruk koca
Şimdi uzaklarda bir bahar gözlerin,
Suskun bir o kadarda kederli,
Konuşmaz sanki lal olmuş dilleri,
Hüzün gözlerinden akarken denize,
Kızıl mavi bir Gökkuşağı açıyor üstünde,
Ey geceye ismini veren sevgili,
İstanbul adınla başlıyor sanki,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.