Bir sokak lambası sönüyor az ileride,
adı sen olan bu şehirden geçiyorum yine.
Rüzgâr, saçlarını getiriyor hatırıma,
bir de o yarım kalmış cümlelerini.
Kalbimde pas tutmuş bir aşk var,
ne git diyor, ne kal.
Bir yanım seni anarken,
bir yanım susarak ağlıyor.
Ben seni hiç unutamadım,
bir bardak çayın buğusunda,
bir şarkının ortasında kaldın.
Aşk dedikleri,
iki yürek arasında bir uçurum.
Biri hep düşüyor önce,
diğeri bakıyor çaresiz, sessiz.
Ve ben hâlâ,
maviye çalan bir gecede,
seni düşünüyorum
sanki az sonra çıkacaksın köşeden,
“Üşüdün mü?” diye soracaksın gibi.
Aşk
Kayıt Tarihi : 22.10.2025 21:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!