Geceye Yanlızlık Şiiri - Can Akat

Nefes alıyorum, az da olsa
Konuşuyorum, merhaba diyecek kadar
Güneşe, yağmura, borcumun diyeti
Sesim onlara gülecek kadar

Yarasadan iyi kulaklarım, boş kalmıyor
Gündüzleri de , içinde yaralı ceylanlar
Kelebek ömrüne sığmıyor yalnızlığı
Fısıltılar bile avını kovalar.

Kulaklarım, suskun dilimin sözcüsü
Bütün gemiler demirliyor limanıma
Yüklerini boşaltıyor aciz bedenime
Denizlere seyahat yasak bahtıma

Sesim eriyor dudaklarımda
Nefesim savuruyor olmayan külünü
Kim söndürecek kulağımdaki yangınları
Avcılar, hala barutla dolduruyor sözünü

Gündüzle buharlaşan acılar
Ağ geriyor gecenin ruhuna
Karanlık, kekeme bakıyor
Yanlızlığı vermiyor duyana

Yarım kaldı kozam, örülmüyor artık
Bedenim ruhuma, ruhum yanlızlığa uzak
Kapanmıyor, acıyla gürültünün perdesi
Sessiz işitmek, kulağa yasak

Kuluçka süremi tamamladım
Kabuğum çatlak ama çıkamıyorum
Boğuyor nefesimi, çığırtkan rüzgarıyla
Tekrar kabuğuma çekiliyorum…