Ey gece durmaksızın kararıp durursun
Gör sabahı sökecek şafakta vurulursun
Karanlık perdelerini çek ne duruyorsun
Gün doğacak yeniden sen kaybolursun.
Ne kadar karanlık ve sessizlik dolusun
Korkun heybetinle sen kimin yurdusun
Ey kör ey sağır dev adımlarla yürürsün
Dokunma canlar yürekler rahat uyusun.
Taş kesilir aldırmaz sağlam durursun
Fırtınalar kopsa da sarsılmaz duruşun
Ne söylense boşuna acımaz vurursun
Durmaz karanlık akışın deltan kurusun.
Sana seslendim ey gece duymuyorsun
Gökteki yıldızlar sönüyor görmüyorsun
Açılınca kapılar bir hıçkırık gürlüyorsun
Şimdi vuruldun işte sonunda gidiyorsun!
Kayıt Tarihi : 11.3.2013 20:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!