Geceye Ve Sokağa Dâir Şiiri - Ramazan İlhan

hüsnümü ve geceyi
karşılamak nemli odalarda
oldum olasıya zor
ve
beli belirsiz hayallere dalmak

*****
küçük pencerenin
buğulu camına dayanmış gece
abûs ve siyah
sokak dar ve tenha
hattını sütunların çizdiği dünya
uyumağa gelmişim güya
yine göreceğim tâbirsiz rüyâlar

siyah gece garip dünya
bir yıldızın efsûnlu ziyasına
akıl erdiremedim
en kesif yerinde semanın
kerâmetle parlayan

boğuk çıkıyor sesler gark olmuş gibi
beton duvarların sağırlığında
kanlar donar soğukluğunda
yıldızların çırağı altında
gölge ediyor mağrur binalar
yaralayıcı aşağılayıcı
küçümseyen bakışları altında
parke taşları iki büklüm
utangaç

griler ne hain
sırtını dayamış geceye
kin kusuyor renklere
yeşil dargın beyaz mahpus geceye

gecede rûh bulur kirli sokaklar
itlerin eşkıyalığı tutar
yükse duvarlar arasında ulumaları
sıkılır kurşunvari korkak yüreklere

karanlığın kahkahaları arasında
rüzgar okşayarak
üfürüyor yaprağına ağaçların
neşeleniyor
bulutlar pâre pâre
geçiyor göğü bulandırarak
başları eğik ve korkak
geceye teslim olmuş fenerler

odanın kirli beyaz duvarında
küçük bir örümcek yol alıyor
köhne dünyasına
göz kapaklarım gayri irâdi
âheste âheste kapanıyor
çekiliyorum kötürüm bir âhir rüyâya