Ben hep bir şeyler için çabalamayı, bir şeyleri iyi etmeyi istedim,
Herkesi mutlu etmeyi en çokta .
Sen hep vardın doğrulugunu bile bile aptal bir hayale kapıldım,
Kendimi kandırdım , eziyet ettim kendime günden güne.
Farkında olmak, bir rüyadan uyanmanı - her zaman ani bir uyanışla - sağlamıyordu bazen.
Ben en olmadık zamanlarında umut ışığını içime işlerken ilmek ilmek,
Senin odada ki hayaletinle gerçekleri görmezden geldim .
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta