güneş ağırdan ağırdan gökyüzüne doğru süzülürken;
gün içinde kendini karanlık tabulara kitleyen ruhum,
bembeyaz gelinliği giymiş masum bir kız çocuğu edasıyla geceye süzülen ay'la beraber salıveririr kendini şehrin en ücra köşelerine....
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta