Geceye Söylenen Aşk

Ey gece, senin koynunda gizlenmiş binlerce yıldız
benim kalbimde saklı tek bir sevgilinin parıltısına yetmez.
Her adımıyla beni bekleyişe mahkûm eden kader,
onu benden uzak tutsa da,
vücudumu yine onun nefesiyle doldurur.
Özlem, damarlarımda ağır bir şarap gibi dolaşır,
her yudumunda beni sarhoş eder
ama sarhoşluğumun sebebi acı değil,
onu düşlerken doğan tatlı bir yanılgıdır.
Vuslat, ey sevgili,
uzaktan parlayan bir ay gibidir:
yakın görünür ama dokunulmaz,
ışığıyla kalbimi tutuşturur
ama serinliğini ellerime bırakmaz.
Gel, ey sevgili,
çünkü sen gelmedikçe gece bana
sadece karanlık ve sessizlik getirir
ama senin adın anıldığında
karanlık alev olur,
sessizlikse ezgilerle dolar.
Benim kalbim sana ait,
senin yokluğunda bile sana ait,
çünkü aşk dediğimiz şey,
varlığınla değil,
yokluğunun içinde de parlayan
ölümsüz bir alevdir.
Aşk