Geceye Sitem Şiiri - İsmet Bozkurt

Her gözün bir dar ağacı vardır.
Kimisi sevdiğini çeker dar'a kimisi kendini yakar nar'a.

Gece sessiz, sessiz çökerken başucuma,
Bir sızı sarar tüm bedenimi.
Basarak yürürken parmak ucuma,
Çığlık, çığlık çağırır yalnızlık beni.

Kara bulutlar bir çullandı mı her taraftan sağanak boşalıyor üzerime. Ve sadece ayakta durmaya direniyorum.
Ellerimi gökyüzüne açıp yeryüzünü unutmak istiyorum.

Silerken geçmişteki bütün izleri.
Sanki her şey zincirlenmiş ardı ardına gözümün önüne diziliyor.
Öyle bir hayal düşüyor ki sızıma
“Geceye ateş düştü, yine söndü yıldızlar.
Bir hayal vurdu geçti, içimde hasret sızlar”.
Dedirtiyor paramparça olmuş gönlüme.

Sevgi neydi peki?....
Sevgi gözde değil yürekte olmalı.
Sevgi yakın değil buram, buram hasret kokmalı
Öyle sevmeli ki, suları dahi yakmalı
Sevgi damla damla damarına akmalı
Ve sevgi geceyi aydınlatmalı.