Geceye şiir Şiiri - Nejat Karagöz

Geceyi donduran ayaza ateşleri işledim
Seni işledim yüreğime;
Ayazı yakan ateşi söndüresin diye.
Öyle bir cehennem ki yüreğim oysa;
ateş yandı,
su yandı,
Sevdam yandı da,
Bir ben yanmadım gitti...

Suya yazdım gönlümün matemini
Havaya anlattım
Rüzgara dert yandım
Seni söyledim bütün aleme
Vay hasret dediler
Vay gurbet dediler..
Ah.. ateş dediler
Seni dediler

Pervane ateşe
ateş yokluğa
yokluk ölümsüzlüğe;
Pervane “Aşk” olmaya
Ben ateş olmaya talibim
Ateş,rüzgar,su ve toprak gibi
Sevdam,ben,sen ve ölümsüzlük
“Aşk”: Yok oluş
yeniden varoluş demek
ve her varoluş
bir yok oluşa yolcu..
ben,sen,ateş,pervane..
biz ölümsüz gerçeğiz
Gerçek biziz.