Geceye Sıır...... Şiiri - Zeynep Ünal

Ya leyl bırak koynunda dinleneyim
Esirgeme benden sefkatini.....
Sal siyah saclarını dünyanın omuzlarına....
Yıldızlar serpeyim her bir teline ışıl ışıl...
Ayin şavkı vursun kanayan yüreklerin tenhasına...
Doldur bade-i aşkı kadehler savrulsun gökyüzünde,
Sen doldur ey sevgili ben içeyim,sarhoş olayım sevda sarabiyla....
Sen akrep ben yelkovan,savrulalım zamanın kollarında...
Bir sen varsın yanlız ruh-u hicranım,bir ben!
Birde garip sokak lambası,loş,yorgun ziyasıyla
Ey vefalı dost,canımın yoldaşı sar karanlığınla beni..
Rüzgarların dans etsin,ahenkle saçlarımda
Kuşlar sarkılar söylesin,ruhum dinlensin sessizliğin tınısında....
Al götür beni benden,kaybolsun sende benliğim..
Sen tut ellerini yanlızlığımın,bir tek sen! ıhlamur kokulu sevdiğim...

Ya leyl! yar ol yaranın olayım,
Lal olalım,çağlasın kelimeler suskunluğumuzda.....
Kara gözlerine hapsettim ben yüreğimi,
Bırakma sakın beni fecrin mavi bakışlarına...
Hicrine takatim yok, fecre kinim bundan...
Bırak siyahında kaybolayım,hiç gün doğmasın gönlüme, ne gam!
Ne olur kanma yine,hidalı cilvesine güneşin,
bırakıp gitme,kaybolurum seninle! inlemesin sensizliğe yüreğim...

Ah leyl! bak yine ufuklar aydınlandı ağır ağır....
Gitmelisin anladım,sustu dillerin kulakların bana sağır....
Git ey sevgili! biliyorum dönüşün mutlak gün batımında bana...
Yak ziyasını güneşin,dünyanın yalan aydınliğında boğulmuş diğer tarafında.....

zeynep ünal