Oysa sıradan bir yaşantının penceresinden insan olma manzarasını seyredecektik beraber
Kandırılmış masum çocukların yanaklarından öpecektik
Raflarda yılların tozundan kaybolan kitaplarda muğlak olan gerçekliği arayacaktık
Hüzünlü sonbahar günlerinde susacaktık dünü ve yarını düşünmeden
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta