Gündüz, insanı insan yorar.
Sözler değil, bakışlar değil; asıl yoran, arkasındaki hesaplar, maskeler ve sahte tebessümlerdir.
Ve gün boyu o yükü sırtında taşıyan ruh, akşam olunca tek bir dilek tutar:
“Keşke hep gece olsa…”
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta