yağmur elbisesini giymiş “yorgun şehir”
mistik bakışları sarmış etrafı yine
teşbihe direnen kalem, kâğıtlarda kir
tüm seslere inat suskunum bu gece
sevdanın uğramadığı yüreklerde renk zifir
hatıralarda bildik bir ses yükseliyor yine
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta