Geceye serzeniş

yağmur elbisesini giymiş “yorgun şehir”
mistik bakışları sarmış etrafı yine
teşbihe direnen kalem, kâğıtlarda kir
tüm seslere inat suskunum bu gece

sevdanın uğramadığı yüreklerde renk zifir
hatıralarda bildik bir ses yükseliyor yine
aynı ruh, aynı fikir, aynı zehir
değil mi buralara sürükleyen her gece?

yıldızları omuzlamış götüren nehir
nedendir bu telaş, nereye böyle delice?
son seferin treni etmez mi tehir?
kalanlara selam etmeli bu gece.

Bursa