Geceye Özlem Doğar... Şiiri - Hüseyin Ya ...

yüreğim gülüşüne hasret
toprak suya
dile düşer nağmeler
geceye özlem doğar
ben dalarım sessizliğime...

hasret gizlemiş kendini içine
buğulu camlarda güneşi beklerim
üşüyorum yalnızım ellerim tutmuyor
bedenimi saklıyorum yağan karda...

usulca güneşe avuç açtım
özlem doluydu bulutlar
sanki hasret yağıyordu
ben umut besliyordum içimde...

bak özlem dolu bütün sokaklar
sessiz ve karanlık
içime çekerim seni
kar düşer üstüme seni anarım
boğazım düğümlenir
soğuk olur geceler...

gülümse biraz umut dolsun gökyüzü
güneş doğsun ölümsüzlüğe
hüzünlendirmesin düşlerimi...

kapadım gözlerimi
bir umutla bakarım yarınlara
özlüyorum sanki içimde düşen sözcüklerimi
dolanıp dursamda sessizce geceleri
gözlerim soğuktu yanarken içim...
Hüseyin YANMAZ
28/01/2012