Hani ıssız köşelerde açar ya gölge çiçekleri, dayanamaz güneşin yakıcılığına, saklanır durur hep kuytularda...
Geceye mültecidir ya hep hayalleri...
Özlemlerine katık yapar da gözyaşlarını, düşer ya toprağın bağrına bir ceset gibi...
Öylesine yalnız, öylesine ıssızdır ki...
Yaprakları salınırken rüzgârın kollarında, sessizliğin sesini dinler umarsızca.
Oysa hep bir yanı öksüz, bir yanı yetim, bir yanı eksik kalmıştır da kimseler görmez, kimseler bilmez içindeki doldurulamayan boşluğu...
Bir bakışki açıyor gönül muammasını,
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
Devamını Oku
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
