Geceye mi nimetin yar?
Bana da bir ses ver!
Anla halimden...
Yürek, bu aralar başka yanar.
İnsanlar yar insanlar...
Güven vermeyen güveni sorgular.
Saygı duymayan saygıdan yoksun.
Sanarlar ki içlerinin karasıdır dünya!
Ya herkes kötüdür ya da kötü olacak!
İyilik beslemek varken iyilik beklerler.
Baştan aşağı çıkarına kelimeler tüketip,
Ona başka buna başka yorumlar...
Eğlence haline getirdikleri dedikodu kazanını
Birkaç biplenen kelimeyle süsledik sanarlar
Ve kahkahalar, anlamsız bir o kadar aciz sevinçler
Yazık...
Gülmeye o kadar ihtiyaçları var ki
Basitleştirdikleri hayatın ters yüzüne
İroni karışımı komedi katıp
Eğlendik sanarlar...
Arkadan konuşmanın rahatlığıyla.
İnsanlar yar insanlar
Çok başkalar...
Galibiyet haline gelmiş arkadan konuşmalar
Hani bir yürekleri var ya içler acısı,
İçlerinin karası çalar yaptıkları
"Yürek burkuyor mu" dersen...
Önemi yok olmuş insanın,
Önemi olmasını dilemediğim,
Kırık dökük yaşantıları bunlar!
Hani tutmak istesen neresinden tutacaksın
Yürek mi kokuyor ki her yanım?
Geceye mi nimetin yar?
Bana da bir ses ver!
İnsanım diyen her insanoğluna
Az biraz merhamet...
Merhamet!
"Tüm haklarına yazarına aittir. Kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz"
Gönül Demir 2Kayıt Tarihi : 1.8.2017 19:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!