Geceye Küstü Uykular
…Ve bahar düştü yüreğime
Öyle bir ateş saçtın ki...
Lav olup sardın üşüyen kalbimi
Yıldızları öptüm sanki sendin...
Bulutlara yaslanınca ısıttı varlığın
Dudaklarımı çatlatan gökteki güneş
Yaza gebeydi oysa bahar
Ebemkuşağıyla, körebeye tutuştuk...
Toprak sulandı, hasret sancılarıyla
İki dudak arasında hasret çıka geldi
Hayal kurmuşken umutlara
Parmaklarımla tararken ay ışığı sustu
Geceyle uykular küstü birden...
kıyısını öperken dalgalar
Gözlerden inenler vurdu denizi
Siyah kar yağmıştı tiren kaçtığı zaman
Dağlar öpüştü zaman hıncını kusarcasına...
Ormanlar duaya durdu gönül yaralı
Nehirler merhem olmak istedi
Cehennem yanığı yüreklere
Fırtınanın en tozlusunda beden
Gönlüme sevdâ, banaysa hasret düştü
Yolu olmayan çöller, gelinlik giydi o an...
12/05/’11
Fatma KALKAN
Kayıt Tarihi : 14.5.2011 19:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Geceye Küstü Uykular
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!