Geceye konuşurum
Yetimhane sakini gibi
Dinler beni saatler boyu
Fakat ağzını bıçak açmaz
Suskunluk orucu tutmuştur sanki
İftarı olmayan
Konuşanı çileden çıkaran bir oruçtur bu
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir daha da güzel olurmuş. Gereksiz sözcükler olmasa. yazan hiç bir zaman hatasını görmez. Okur görür bunu. Bir iki yer kulağımı tırmaladı ve gözüme battı. Naçizane görüşüm; 4. dizede "fakat" gereksiz. Kaldırın şiiriniz daha şiirsi olur. "Korkakça, ödlekçe "aynı anlam yüklü bun kelimelerde. Birisini yok edin. Şiirde fazlalık yorar insanı. Bırakın gerisini okur düşünsün. Hem güneş kapıya dayanıyor, hem tanyeri ağarmaya başlıyor. Tanyeri ağardıktan sonra güneş kapıya dayanır. Güneş kapıya dayanmasın. Tanyeri ağarması geceyi noktalar zaten. biraz daha özen gösterirseniz farklı şiirlere imza atabilirsiniz. Kusura bakmayın ben şiiri irdelerim. Zaten yorumdaki amaç da yazanı daha iyi yazmaya sürüklemek olmalı. Aksi halde hiç kimse kendini geliştiremez.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta