Geceye konuşurum
Yetimhane sakini gibi
Dinler beni saatler boyu
Fakat ağzını bıçak açmaz
Suskunluk orucu tutmuştur sanki
İftarı olmayan
Konuşanı çileden çıkaran bir oruçtur bu
Güneş kapıya dayandı mı
Tan yeri ağarmaya başladı mı kaçar gider
Korkakça, ödlekçe
Ya yüzü yoktur konuşmaya yaşattığı onca acıdan sonra,
Ya da lüzumu yoktur konuşmanın geri gelmeyecek o nazlı, narin yardan sonra.
Kayıt Tarihi : 13.4.2018 05:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)