Geceye Karışan Fısıltılar

Yağmur damlaları çatılara vuruyor,
Ve sen, sesinde eski zamanların gülüşü,
İçimde sönmeyen bir şarkı gibi.
Ey gözleri deniz tuzu, kahkahası rüzgârda eriyen!
Adını mırıldanıyorum gökyüzü dinliyor mu, bilmiyorum,
Ama yıldızlar diziliyor harf harf,
Sanki senin adınla yanıyorlar bir anlığına.
Bir rüyanın içindeyim belki
Sen dönüyorsun, adımların kaldırımları okşuyor,
Ve ben sana bakıyorum
Ama sen, dönüp gitmeden önce,
bir anlığına, sadece bir anlığına,
fısıldıyorsun: "Unutma..."
Sonra sabah, sisli ve sessiz,
ve ben, kahvemden yükselen buharın içinde
sana dair her şeyi yeniden yazıyorum.
Aşk