Geceye İthâf Şiiri - Roni Tektaş

Hemhal iken geceyle; ışığa küsmek mi garip?
Bilsen yüreğim kaç çölden daha sıcak, daha tahrip.
Aşk tasından şerbet içen, yaradan mı müzdarip?
Dökülen gözyaşları kim edecek tekzip?

Hayat dediğin felek şarjöründeki kör mermidir.
Soruyorum aşık olan açık hedef midir?
Masumiyet kalkanlarıyla siper etsen de;
Kurşunun gireceği yer hepten bellidir.

Umut dediğin çerçevesiz kör pencere.
Garibanı her daim üşüten bir müsvedde.
Yalnızlığın keskin tırnaklı pençesinde;
Çiğerin bir avuç kalır çırpınsan nafile!

Konuşmak istesen lal kesilir ağzın dilin.
Ağlamak istesen ıslanmaz; saplanır yanaklarına kirpiklerin.
Sevda çukurunda bir dal murat edenin;
Hali gibidir, bülbüle batan dikenin.

Herbir şey rol gibi gelir insana
Hayal mi gerçek mi tam bir muamma
Bir film izlersin konusu sensin ama
Hiçbir şey yokmuş sana dair; sessizlikten başka.

"Roni Tektaş"