*Geceye Gömdüm Feryadımı* Şiiri - Aycan ...

Hep derdin ki kıyamam ben sana
Nasılda tutunmuştum bu söze..
Günlerin en sıradanında
Simidin susamı peynirin tadı
Dolaşıp erirken ağzımın sıcağında
Dilinin şiddetine şemsiye yapmıştım
Yüreğimde beslediğim tüm sevgileri...

Herşeye rağmen insanız ya
Çok değil bir gece önce
Dayanamayıp gözyaşlarına
Nasılda kendimi yargılamıştım
Ucundan kıyısından seni haklı saymıştım.
Yeni doğan günde dertlerini sararken ben
Tüm öfkenle başladın yeni oyununa sen...

Yıllarımın suçlusu kim bulamadım
Gözyaşlarımla yıkadığım gecelerde
Sana çıkıyordu tüm yollarım...
Oysa sen düşünmeden sonunu
Bencil tutkularının gölgesinde
Günlerin en kanlı pazarını işledin özüme
Şehrin en siyah gecesini astın gözbebeklerime....

Beni değil onurumu ezdiğin gecenin gündüzünde
Akşamdan kalma ağlatan saatlerin sabah mahmurluğunda
Uzun koridorun loş ışığında gözlerin di değen gözlerime
Utandım kendimden sebebim sensin diye..
Bir sızı dolaştı bedenimde

Gözyaşların yıkayabilir mi
Utancımın üzerindeki tüm renkleri.
Silebilir mi sandın sözlerin
Seni gören yerlerime atılan
Ve seni her gördüğümde daha çok sızlayan
Onarılmış perdelerimin pınarlarındaki izleri...

Kuytularında öfkesi saklı
Alev alev yanıyorken rüzgarın ayazında ömrümün herbir saati
Ben hep geceye gömdüm feryatlarımı.
Acı denizinde boşa kürek çekme
Güneş indi bir kere suyun dibine
İstesende istemesende
Çilelerin hüzünlü ritminde
Gidiyorum geri dönmemecesine..