Geceye Fısıldadım Seni Şiiri - Sinan Bayram

Yıldızlar sarkarken gecenin saçından,
Adını söyledim, usulca,
Bir düş gibi süzüldü dudağımdan,
Sanki rüzgâr bile seninle yumuşadı.

Ay, göğün gözyaşıydı belki o an,
Ama senin yokluğunla parlıyordu.
Sessizlik, bir yorgan gibi örttü beni,
Seni düşünmenin tam ortasında.

Sen,
Hiç gelmeyen bir mektup gibi,
Her satırında bekleyeni yakan.
Bir şarkı gibisin —
Melodisi bende kalan.

Gözlerin,
Dünyayı unutturan bir liman,
Ama ben hep uzak bir gemi gibi
Yaklaşmadan geri döndüm kıyına.

Zaman geçtikçe büyüdün içimde,
Kelimeler yetmez oldu sana.
Kalbim seni söylemeye çalıştı,
Ama sen, suskunluk kadar zarif kaldın daima.

Ne yapsam, hangi yöne baksam,
Bir iz, bir anı, bir ses çıkıyor senden.
Oysa hiç dokunmadım sana,
Yalnızca şiirlerle sarıldım her gece.

Sinan Bayram