Bir beyaz perdeden üfledim neyi,
Nefesimden çıktı Neyzen'i sesler.
Şiir sofrasında kurdum cümleyi,
Raksediyor nakış, nakıştır süsler.
Gökyüzüne baktım, derin mavilik,
Yeryüzünde toprak, mütevazilik.
Gönlümün köşkünde bunca bencillik,
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta