Geceye Düşenler Şiiri - Canan Akpınar

I
Gölgeli avuçlardan hüzünlü kelimeler dökülür...
Dipsiz karanlıklarda çırpınıyor umutlar
Tilki uykusunda hüzün..

II
Şimdi sen ve sensizlik arasında hasretin koynunda yansa da bedenim, sevdan uğrunadır bil ki gülümserim...

III
Gecenin gözdesi miyim
Durup durup iniyor gözlerime...

Bir tebessüm ilişir
bu gece gökyüzüne..

IV
Bazı umutlar gürültüsüz kırılır
Karanlık bir gecede uçuruma doğru yürümeye benzer
Umutsuzluk…

V
Bir avuç gökyüzü çalar mısın şair
Bir damla yağmur
Ve bir parça bulut
İçimizdeki nehirleri ağlattık…

VI
En çok lacivert küser sessiz kalırsa sözcükler
Gökyüzü yırtılmaz belki
Belki kuşlar göç etmez
Belki köpüğü azalmaz dalgaların
Ama delirir
Ve kırılır yağmur damlası gibi...

VII
Dilimin ucunda intihar
Yüreğim ateş rengi
Güvercinler vuruldu gökyüzünde
Bir yosma vakti…

VIII
Zapt edilmez çığlıklar vardır...Ne ellerini ne gözlerini koyacak yer bulamaz insan...
Ömre asılı düşlerin sonunu bile bile saklarsın kendinden bile...
Bir düş, bir kanat sesi ve üşüyen gölgenle daracık mekanlara sığınırsın...
Şiiri göğsüne bastırarak...

IX
Biz bize yazarız
Gül açmaz sokağında
Yanar şaşarız
Bir vefa durağında

X
Gece
Bırak artık kulağımın dibinde dırdır etmeyi
Üstümden başımdan yalnızlık akıyor
Bıçak açmıyor dudaklarımı
Al içeriye kapıda sabahı bekleyen sözcükleri
Bi sus bi sus dinle...

XI
Dönüp dolaşıp kendi yalnızlığına dönermiş insan.ve durup durup sol yanına düşermiş.

XI
Çocuklar mevsim beklemeden çıkıyor sokağa
Güneş çarpabilir diyorum içimden
Çıkma sokağa çocuk
Susma zamansız.

XII

Bilir misin
Her sonbahar aynı yara nasıl kanar
gecenin ayazında nasıl üşür şiirler.

XIII
Cam fanus parçalandı, onlarca kelime kırıklar dağıldı etrafa. Ürperdi tenim. Mahkûmiyet sona erdi. İşte özgürlüğüm.

XV
Sensizlik üstüme yıkılmasın diye
Bir yanıma özlemi aldım diğerine sevdamı
Adımlarım sana doğru
Yağmurlarım sen kokulu..

XVI
Sen anlaya anlaya yürüdüğüm ıssız yol
Bu yüzden uzaksın
Bu yüzden sessiz
Sıcak sensizlikler dökülüyor dudaklarımdan
Bu yüzden parçalanıyor yağmur damlaları yüzümde..

XVII

Bir kadının sonbaharda kalan gözlerinin rengini sorma.
Dokunma dudağının üstündeki çoğalan rüzgarlara
Ve toplamaya kalkma ıslak yüreğimden yağmur damlalarını
incinir ellerin yapma..

XVIII

Pencerelerin önünde kasvetli bir Haziran gecesi yaşanırken
Gölgeler şehrin ışıklarıyla oynaşır
utanır o sıra perdeler..