Takvimler kaçı gösterir bilmem ben,
Her geçen gün yokluğundan uzak ölüme yakın bir zaman...
Anlamsız kalıyor her şey;
varlığım, yokluğum, hislerim...
Sensizlik derinleştikçe güneşten uzaktaymış gibi; üşüyorum....
Seni unuturdum aslında,
tabi şarkılar, sözler ve şiirler olmasa...
İzin vermiyor bir türlü unutmaya ya da kendimi unutmama...
Baktığım her yerde sen varsın sanki,
her çiçekte her gülde her gülüşte...
Hele ki geceleri;
Hüznün en derininde senle buluşuyorum,
sende kendimi buluyorum...
Belki acı veriyor ama huzuru acıda bulmak varmış nasipte...
Yani ben; Sen doluyum bu gece de...
İrfan YtkKayıt Tarihi : 20.5.2023 01:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Gece hüznünün kelimelere yansıması...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!