Geceye Dolan Hüzün Şiiri - İrfan Yetik

Takvimler kaçı gösterir bilmem ben,
Her geçen gün yokluğundan uzak ölüme yakın bir zaman...
Anlamsız kalıyor her şey;
varlığım, yokluğum, hislerim...
Sensizlik derinleştikçe güneşten uzaktaymış gibi; üşüyorum....
Seni unuturdum aslında,
tabi şarkılar, sözler ve şiirler olmasa...
İzin vermiyor bir türlü unutmaya ya da kendimi unutmama...
Baktığım her yerde sen varsın sanki,
her çiçekte her gülde her gülüşte...
Hele ki geceleri;
Hüznün en derininde senle buluşuyorum,
sende kendimi buluyorum...
Belki acı veriyor ama huzuru acıda bulmak varmış nasipte...

Yani ben; Sen doluyum bu gece de...