Geceye Dokunan Gölge Şiiri - Mahmut Tonbul

Bir gece yarısı
Düşüncelerin kıyısında dururken
İçimdeki karanlık duvarlar boşlukta yankılandı
Bitkin gözlerim sayfalara kayarken yavaşça
Kapanmak üzereydi dünyamın pencereleri
Bir an, ince bir fısıltı çaldı kulağıma
Hiç duyulmamış
Hafif belirsiz bir tını
Sanki hiç geçmeyecek bir şeyin habercisi...

Dışarda rüzgar sürükleniyordu çaresiz
Bir hayalet gibi dolanıyordu sokaklarda
Uzaklardan bir adım belirdi
Ama sadece hayaldi
Sadece bir yanılsama
Yüreğimde bir boşluk
Kapı aralığında bir gölge
Bir şeyler bekler gibiydi adını bilmediğim
Kapımı çalan yoktu
Yalnızca zaman geçiyordu
Ve ben unuttuğum hatıraların içinde kayboluyorum
Her nefeste
Uzaklaşan bir yüzün izini sürdüm
Ama o hiç dönmedi
Sadece rüzgar hüzünlü bir uğultu bıraktı

Gece bitti, fakat sessizlik kalıcı
Ve odada dolaşan sadece içimdeki yankı
Adını sormadığım bir boşluk
Beklenmeyen bir ziyaretçi
Yokluğuyla doldurdu odayı
Ve geriye sadece sessiz bir boşluk kaldı