Geceye doğru adım adım ilerlerken
Karanlıkta kaybolan yollar eşlik ederken
Yalnızlığımı hissettim içimde derinden
Sonsuzluğa açılan kapıları araladım yeniden
Gökyüzünde yıldızlar parlıyor yavaşça
Her biri hayallerime dokunuyor adeta
Birbirlerine uzaktan bakıyorlar sonsuzca
Beni de içlerine alıyorlar karanlıkta
Karanlıkta kaybolan ruhumun çaresizliği
Yıldızların güzelliğine karışıyor anlamsızca
Yalnızlığın acısı bedenimde derinleşiyor
Ama senin hatıran kalbimde hala canlılığını koruyor
Sonsuzluğa açılan kapılar gözlerimi kamaştırırken
Yalnızlığımı bir nebze hafifletir beni hatırlayışın
Yıldızlar gibi eşsizsin dediğin o an
Gökyüzünde bütün yıldızlar beni anlar, beni dinler gibi gelir bana
Geceye doğru adım adım ilerlerken
Karanlıkta kaybolan yollar eşlik ederken
Yalnızlığımı hissettim içimde derinden
Sonsuzluğa açılan kapıları araladım yeniden.
Kayıt Tarihi : 3.5.2023 21:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!