ne bir medet um ondan ne de kendini sakın
ne varlığında üzül ne yokluğundan yakın
...
keder utanır sanma eşini doğurmaktan
yorulur avuçların yüzünü yoğurmaktan
uzadıkca uzar gece; çünkü sana vurgundur
uzayan gecelerde yarasalar yorgundur
...
ateş böceklerineateş açma boşuna
bu halin sessizliğin belki gitmez hoşuna
sen san ki bu bir kıştır san ki buz mu buz hava
san ki bu buz havada yüreğin geldi tav'a
...
gönlün tahayyülünde çölde bir tuğba görmüş
sığınmış kovuğuna bir örümcek ağ örmüş...
Kayıt Tarihi : 4.10.2006 23:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)