Geceye Dair Şiiri - Murat Aybirdi

Düşlerimden vuruldum önce
Sonra yüreğimden bir gece yarısı
Güneş, gökyüzümden çekilince
Dipsiz kuyularda kaldım Yusuf gibi
Züleyha’ya âşık değildim oysa
Aşk, ansızın zehirli bir hançeri
Göğsümün orta yerine vursa
Bu kadar yanar mıydı içim
Ben, geceye âşıktım
Dile gelmeyen her bir heceye
Geceyi sığdıracaktım
Ay düşsün geceden
Hüzün, yağsın inceden
Aydınlıklar size kalsın
Heybeme karanlıkları dolduracağım
Gülleri ruhumda solduracağım
Gece, bir şiir başlar ince ince
Ruhumu sarar
Serpilip boy verince
Ben geceye âşıktım halbuki
Yola düşüşüm, yolda kalışım
Geceydi doğrum, yanlışım
Yalnız kalışım, zamansız aldanışım
Hep geceydi
Sana âşık sanırlardı beni
Oysa çoktan çekmiştin gölgeni
Ne Mecnun’m ne Kerem
Şiirim yarım kaldı
Yarımdı hikâyem
Başımdaki deli rüzgâr geçti
Vakit, o vakit değil
Uslandı artık gönül
Geceye âşıktım
Bağrı yanık bir topraktım
Senelerce bir su gibi aktım
Ve baktım gökyüzüne
Yıldız yağdı geceme
Geceye âşıktım
Gündüze küskün
Geceye âşık bir sarmaşıktım
Sana âşık sanırlardı beni
Murat AYBİRDİ