Geceye Dair Şiiri - Tuğrul Sezer

Gülüşün..
Kar taneleri kadar belli belirsiz
Yorgun düşüyor ışığın noksan kısmında
Gözlerimde bir masal perisini andırıyor
Sessizliğin tam ortasında varlığın üşüyor

Dağ dumana sarılmış bi efkar uğruna
Kar ormana bir nebze dert olmuş
Toprak göğe hasret uğultusu atarken
Mabedim ,olmayan sevdanda sonmuş..

Siyahın beyaza bulandığı saatlerde
Gecenin en güzel rengiydin sen
Zira gecenin nevri gözlerinin yansımasıydı
Şayet bir ayna olsaydı gözbebeklerin…

Sözcükler birikirken muhabbetin kuyusunda
Yollar kısalıyordu gözlerimin buğusunda
Derin bir iç çekişi yırtıyordu uykumun portresini
Solduruyordu sesim sesindeki renklerin boyasını

Bir dem uykulu…
Kısık muhabbetle…
Umutlarım kötürüm olmuş yokluğunun hastanesinde
Üstelik,
Bir ukde şifa beklerken varlığının çıkmazından…

Ve ben
Ne derbederim ormanın uğultusunda
Ne de sonsuz bir huzurun koynundayım
Olmayacak olanların var olduğu bu gecede
Sensizliğin yarınlarına seninle yoldayım..