Geceye Dair Şiiri - Şükrullah Yavuzer

Geceye Dair

Gündüzün kasvetinden
Riyasından sıyrılıp
Gecenin müşfik dizlerine
Koydum başımı
Gündüz tam bir ölüyken
Gece farkettim yaşadığımı...

Karanlık yavaş yavaş çökerken
Aynaya dönüşen pencerede
Siluetini görüyorum
Benim bahtımdan
Senin gözlerinden kara gece
Sarıyor dört yanımı
Gece ne kadar karanlıksa
O kadar Ay'dır yüzün
Gecenin yoldaşı rüzgar
Getiriyor kokunu
Başlıyor inceden bir hüzün...
Kulaklarımda
Cırcır Böcekleri, Baykuş sesi,
Tüketmekte geceyi
Uyuyanların kısık nefesi....
Parıldayan yıldızlardır gözlerin
Dua, geceyi aydınlatan güneş
Sabah ezanı ile
Uzaktan uluyan köpekler
Gece bitti diye ağıtlar yakıyor
Sabahın ilk ışıklarıyla
Silüetin gidiyor
Sabah ecelim oluyor...

            Şükrullah YAVUZER
                  24.04.2020
              Karantina Günleri
                         Van