Gün geceyle başlar
Geceyle veda eder
Kimileri gebedir sancıya
Ürkütür bazen ufak bir hışırtı
Bazen yalnızlığın ispat anıdır
Hasret çekenlere…
Gece manevi bir iklim
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Bu güzel şiirin paylaşımı için teşekkürler.
Tanrı evreni yaratırken kendisinin tekil olduğunu biliyordu.
İnsanı ve tüm varolanı ikilem içinde yarattı. Gündüzleri gören, duyan,
pek çok duyu organıyla kendi dışına bakan insanın bir de kendi özüne bakması, düşünerek bazı gerçekleri algılaması gerekiyordu. Gerekçe olarak geceyi yarattı ve ruhumuza huzur verdi. Severek okudum. Teşekkürler.
Gün geceyle başlar
Geceyle veda eder
Kimileri gebedir sancıya
Ürkütür bazen ufak bir hışırtı
Bazen yalnızlığın ispat anıdır
Hasret çekenlere…
ELLERİNE SAĞLIK KARDEŞİM. SEVGİLERİMLE.
Gece...
Kimine 'dert, acı ve yalnızlığı' anımsatır...
Kimine 'kendisiyle baş başa' kalmayı, özgürlüğü, sınırsızlığı ve huzuru...
Bakış açısı... Yaşamı kabulleniş tarzı.. Gündüzün koşuşturmasından, gürültü kirliliğinden ve gereksiz kalabalıklardan geceye sığınma isteği...
İşte şiir...
Tebrikler Ülker Hanım..
Gene de gecenin sakladıklarını aramak yerine günün gösterdiklerine bakmak tercih sebebidir bana göre...
Kaleminize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta