Bir kayanın başında duruyor
Hayattan bıkmış bir şekilde ve yalnız bir insan
Sonsuz düşüncelerin içinde dolunaya bakıyor
Ay'da açan çiçeklere bakıyor yakamoza bakıyor
İçindeki güneşini doğmasını bekliyor
Sırtı dönük herkes ona bakıyor
O ise dolunaya bakıyor içi tükenmis bir halde
Savaşlara bakıyor sessizce aldırmiyor hayatı artık
Düşünceli üzüntülü onunla hiç kimse konuşmak istemiyor
Geceye bakıyor sonsuzca
Kayıt Tarihi : 30.11.2006 18:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)