Geceye bakışların dokunsun

Geceye bakışların dokunsun…

Karanlığın kapısını açtım, güneşe doğru…
Gözlerime doldu aydınlık, hayat uyandı.
Oysa bakışlarıma, gecenin kör uykusu tünemiş,
Gözlerime düşen hayat, renksiz ve sensizdi…

Sen yoktun ki; geceleri hiç sevmedim.
Soğuk yalnızlığın kıyısında…
Sensizliğin dopdolu boşluğunda,
Dolunay aydınlığında, kızıla kaçan,
Yağmur damlasında, yazı yaşarken,
Hep tek başıma dolaştım, sensizliği,
Sokaklarda seni aradım, duvarlara ismini yazdım…

Hala anlamıyorsun değil mi?
İçimdeki sen aşkı, geceye düştü.
Yıldızlara sarıldı, ruhumu benden aldı.
Öyle bir sevgi ile sokuldum ki; sana
Yokluğuna sahip çıktı varlığım.
Olmasan da bu gecelerimde, güne açtı gözlerimi.
Ateşli duygularımdan, düşen kıvılcımları,
Tut sevdalım, geceye bakışların dokunsun…

Oktay ÇEKAL
01.07.2014-01.01