Şiir'ül Eytâm
II.
gölgeme sığınmış bir gölgen kaldı ay karanlığında
olanlara sahihlik katmak için
bir ağaç kovuğuna hapsettim güzelliğini
zaman zaman çıkarıp öpmek üzere
En eski yalnızlığımdır aşk benim
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Devamını Oku
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta