Geceye Ağıt Şiiri - İlhan Koruyucu

Git başımdan git dedi usulca;
Aman başını belaya sokma sakın!
Seni çok severim ancak sende bunu bil ki aklı selim,
Karanlıklar geceyi bölerse de sabaha güneşin doğması yakın!
Nerede kuytu köşe başında sessiz bir çocuk ağlıyorsa üzül!
Üstündeki ölü toprağını at, şöyle bir etrafına bakın,
Nelere gebe olmadı ki hayat süreğen devri daimdir!
Katmerli olsa da dertler karanlıklar da sonsuz değil!
Ne onun bunun önünde eğil ne de sebebin meyil,
Dik dur ürkütme "fincancı katırlarını" sersefil!
Hüzünleri, dertleri gel geç; ömür kısa, mutluluklar med cezir!
Kırma sakın kalpleri, karanlıklarda elbet ebedi değil,
Günün şavkı ezeli yüzüne vuracak suyla sebil ,
Ne kadar ağıt yaksan da, ahir zaman ötesindeki fakir,
Yaratandan gelir sevgi yükü, gerisini boş ver, gül geç, bitir...