Geceye Şiiri - Seval Deveciler

Geceleri uyuyamaz olur bazen insan
Karanlığın sessizliğinde kaybolup , kendi sesinde boğulmak mı bu, yoksa kendi sesini hiç duyamamak mi?
Bilmiyorum.
Dev bir salıncaktan uçuruma doğru sallanmak gibi.
Geri dönüş var evet ve orası güvenli
ama ya o boşluk..?
Hiçliğin içinde büyüyerek seni büyülemesi...
Kendi sesinde hiçliğe düşersin geceleri.
Gün doğmaz, yavaş yavaş sallanırsın o salıncakta.
Bekleyerek, korkarak, haz duyarak...
Zaman zaman hızlanıp, zaman zaman yavaşlayerek.
Gün doğumuyla bambaşka bir insana dönüşeceğini bilerek bırakırsın o boşluğa kendini.