Bir şelalenin gözyaşları çiselerken ruhuma
Ellerimi açıp haykırmak isterim
Sevda yüklü ıssız koyaklara
Cümleler susar, rüzgârlar durur
Bir nur yükselir yansır geceye
Dertli yaprakları toprak emerken
Bir ince sızı siner içime
Yanık türküler hicranıma eşlik ederken
O acılı mevsim rüzgârları sert vurur
Gönlüm ipil ipil hüzün çiselerken
Bir görünmez yara gülşenime vurur
Zarif bir pelikanın hüzünlü bakışında
Acımasız fırtınalar uçurur sevinçleri
Dolunay mehtabı yansırken denize
Çile yurdundan geçtim de geldim
Bir hüzünlü buse bıraktım geceye
Kayıt Tarihi : 17.6.2020 11:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Karakaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/17/geceye-31.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!