Geceye Şiiri - Emin Çetin

Son ışıkta sönerken
Gece bir çentik daha atar takvimine,
Benimle dönen dünyanın.

Gözlerim yorgun yaban kalabalıklardan
Çevirmem başımı artık duyduğum seslere
Değmem sütlünün sefahatine
Söyleyip son sözümü kimse bilmez mecliste
Aralarım perdeyi, kısmetse yeni gün ışığına.

Yadırgamam bilindik sıcaklığını
Kasıklarıma değen ellerimin
Sarılıp yalnızlığıma dalar uyurum
Karanlık örter üstümü.