Nöbetindeyim, en tenha saatin de bu şehrin
Deniz kenarına yakın, bir bankta oturmaktayım
Bir sokak lambası aydınlığında, yanım da karanlık
Ve gölgem kadardır, yayılan ışık altında cürümüm
Elimde izmarite inmiş sigaram, başımın üstünde yıldızlar
Yüreğim ağzımda, öfke nöbetlerine çeyrek kala zaman
Sabrım ile cebeleşmekte dilim, isyanlara uyma arifesinde
Ne zaman canım sıkılsa, aklıma geliyorsun
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Devamını Oku
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta