Geceydi Şiiri - Gönül Düzgün

geceydi uyanıktım mevsimsiz yağmurlara gebe
bulutlarla söyleşiyordum rüzgardan gizli
ortalık toprak kokuyordu üşüyordum
kederlerimin kıyıya vurduğu yüreğimde
fırtınalar kopuyordu
gözlerim açık rüya görüyordum
gecikmiş sevdalar doluyordu
gözbebeklerimden içeri
başucumdaki özlemlere uzanıyordum
kaçıyordu
yorgundum
yarım kalmış aşkları sevinçleri dünyada bırakıp
yalnızlığımla koyun koyuna ölüyordum