Geceydi Şiiri - Orhan Demirtaş

geceydi,
.....sahipsiz kentlerin yıldızları
............dökülüyordu parmak uçlarımdan
hayallerim gövdeme düşüyordu
..........gövdemdeki çocukların düşleri inciniyordu
özgürlüğüm asılıyordu çıplak bir dala
.............masum,
.......................mavi bir kız ölüyordu

geceydi,
.....yıldızların ışığından dökülüyordu yalnızlığım
...kırmızı kadar asiydi
....................................su
...........................................ve
................................................toprak
ve uçsuz ve bucaksız,
...................................kızıl,
...........................................ateş
alıp götürüyordu beni çırılçıplak bir yeşil
...............gölgesine düşüyordum
............................henüz tutulmamış bir ayın

geceydi,
omuzlarında ışığın yükü vardı
............asil kadınların
........................asil erkeklerin
.....................................asil çocukların
ve her ölüm newroz getiriyordu
en güzel çiçekler adına yaşanıyordu ölüm
....görünen en parlak ağaç Mezopotamya uğruna

geceydi,
bir kahraman iniyordu yorgun düşleriyle dağlardan
.......kalemimden kan damlıyordu içime
.................gözlerim parlıyordu,
............................öpülen bir yanak gibi
güneşten daha cömert yüzüne bakarken
dünyanın ormanlarında zarif bir kuş büyüyordu
.........................gözlerimin bitmeyen yalnızlığına

geceydi,
ağlıyordu anneler damarlarında gezinen sancıyla
.......................................................Çekilen acılara
göz yaşları bir gül gibi düşüyordu toprağa
ellerimden çürük ağaç kokusu geliyordu
yumruklarım'a kelepçeler vurulmuştu
sesimi tutuyordu oliympos kartalları kanlı pençeleriyle
bir kölenin oğlu değildi düşlerim
adını bir ermiş fısıldamıştı kulağıma
.................gölgem gibi taşıdığım
..................................sevgilim, özgürlüğüm

geceydi,
yanımda aysız bir kurşun, çiçeksiz hapis
öfkem geceye inen bir balyoz
.........kardeşçe bir düş için,
...............................yarınlara,
.........................................yoksul çocuklara
güneşin gölgesinde unutulmuş kalabalıklara
yaşamı adarcasına
............getirecek sesler
..........................sert bir bıçak gibi
..........................................ak bir sevda
.....................göreceksiniz

geceydi,
dışımda Temmuz
..............İçimde tuhaf bir buz kokusu
yalnızım
......gece karanlık
...............ay ve yıldızlar içimde üşüyor
her yanıma hüzünle açılan bir kapı
omuzlarımda bıçak yarası gözler
benim sessiz,
......çürük bir elma kurdu gezinirken ruhumda

geceyi esmer sevişlerim
.........soğuk
................ve
...................nemli
kimse bilmez benim bu derdimi
bir senden başka, ey nazlı hürriyet

...... ah ölümsüz sevgili

Orhan DEMİRTAŞ