Geceydi…
Işıl ışıldı şehir...
İnsanlar vardı her çeşit yerlerde; evler, arabalar, sokaklar...
Küçükler, büyükler, yaşlılar vardı, kadınlar ve erkekler...
Ve onlar da vardı...
Her bir yana gidiyordu yollar, yollarda insanlar...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta