Geceydi Şiiri - Reşit Akdağ

Geceydi…
Işıl ışıldı şehir...
İnsanlar vardı her çeşit yerlerde; evler, arabalar, sokaklar...
Küçükler, büyükler, yaşlılar vardı, kadınlar ve erkekler...
Ve onlar da vardı...

Her bir yana gidiyordu yollar, yollarda insanlar...
Karanlık evler vardı, aydınlık olanlar...
Kahkahayla gülen ve sessizce ağlayanlar...
Serin bir rüzgâr sonra, yıldızlı gök, karşıda deniz...
Ve biz de vardık...

Cankurtaran sürücüleri vardı sarhoş, ümitleri taşıyan,
Sıska babalar vardı, kâğıt yumaklarını sarmalayan,
Yiğit analar vardı göz nurunu kuruşa çeviren,
Pahalı içkiler vardı deryalar gibi,
Ve ucuz mezeler vardı konuşan...

Artık yazılar bile değişmişti loş sokakların duvarlarında,
Gece değildi fırçalarla boyaların dans zamanı.
Güpegündüz yazılıyordu sev-genç yazıları,
Güpegündüz boğazlıyordu nineleri torunlar,
Evladına dövülen anneler vardı...

Dilek tutulmuyordu yıldız kaymayınca, yıldız kaymıyordu geceler boyu,
Bilek tutulmuyordu ürkek kurşunların önüne,
Yağmurda ölüyordu bir militan, sonra ağıtlar, sonra şarkılar adına,
Erkek erkeğe benzemiyordu, kadın kadına,
Olabildiğince hürriyet vardı...

Eve götürülen ekmekler,
Elde buruşmuş reçeteler,
Kahır türküleri kuru dudaklarda,
Kan kokusu ter sızan ellerde,
Ve kısılan gözler vardı...

Hanımlarda takı, beylerde takılar vardı,
Cunyırlarda çeşit çeşit oyuncaklar,
Memleket planları vardı mangal ateşinde,
Izgarada doğranmış yiğit etleri,
Kadehlerde kan vardı...

Geceydi, önümde uzanıyordu ışıklı şehir,
Bir yanım apartman sırasıydı, bir yanım susuz nehir,
Serin bir hava, büyük deniz ve sigara dumanı...
Kiraz ağaçları sıra sıra, uçurtmalar dallarında,
Ve mengeneler vardı...

Biz vardık gecenin uyku kucağında,
Ninnisiz uyuyabiliyorduk, bu güzeldi, çok güzeldi bu,
Saçımız okşanıyordu, gülüyorduk, zaten yıllardır bekleniyorduk,
Gelmiş ve uzanmıştık sere serpe,
Kilitsiz kapılar vardı...

Çobansız sürüler vardı köpeklere emanet,
Koyunlarda telaş yoktu...
Acı yoktu, gam yoktu, hüzün yoktu,
Sevinç alabildiğine çoktu,
Ve ümit de yoktu...

Geceydi aydınlık güne gebe,
Farkeden yoktu!
İbre vurmuştu en dibe,
Kimsede ses yoktu!
Ama biz hala vardık!

2002