Geceyarısı Kağıda Düşülen Gölgeler

Eski ahşap masanın üzerinde okuma lambası
Ve yarım kalmış aşk..
Ki aşk nazlı kurdelam
Apansız çekmesi de gitmesi de
Ki benimkisi terk etmek değil de
Deri değiştirmek müptelası.
Kağıda düşen kan
Gözyaşı
Mürekkep
Yolunu kendi çizer-kalır
Kağıda düşen yansıtmak
Gönle düşen telaşı..
İşte ruhumdaki kara delik yine
Yutuyor kafamda çarpışan iki yıldızdan
Kopan kıvılcımları…
İşte kalbimde dörtnala at
Ve kükreyen aslana inat
Kanım, duruluyor parmak uçlarıma vardığında,
Küçük sevimli bir göl oluyor.

İşte işte.. geceyarısı…
Karanlığın ağırlığında ahım.
Yani şimdi boşluğun yığıldığı andayız.
Bana bıraktığın siyah-beyaz fotoğrafta
Sensizliğin silüetine
Dalıp dalıp bakmaktayız…

8 mayıs 2008