Geceyarisi Cocuklari

İçlerinde suskun bir savaş anısı
Dizlerinde yorgunluk
Güneşin önünde diz çöküyorlar
Gece yarısı çocukları…

Gözlerine tıkanan
Binlerce ağrıdan
Birisi bu…
Ay ışığına susamışçasına
Gökyüzüne benzeyen
Bir damla gibi
Karanlıkta yürüyorlar
Gece yarısı çocukları…

Düşünceli insanlara sığmaz
Gecenin inişi
Bilmem kaçıncı yıl sonra
Görüyorum onları
Yine ağlıyorlar
Gece yarısı çocukları…

25 Aralık 2000