Geçerken usulca acılardan şehirlere!

bir başlangıç olmalı hayatımda, yeni sayfalara dökmeli içimdekileri
kalmıyor tadım, dalgaların kumları götürmesi gibi eksiliyorum
neye yarar pişmanlıklar, kahırdan başka bir şey vermiyor
son demlerinde ki tadı alıp götürüyor üzüntüler!

bedelini ödüyoruz bir şeylerin durmadan
ve hızla ekisiliyor zaman, biz başkasına ağlarken
hangi birine tutunmalı şimdi
ve kopuyor birer birer ipliklerimiz hayatta,kopmaz dediğimiz

hangi istasyonlara vurmalı yüreğimizi teselli bulsun
hangi şehirde hangi yağmurlarda ağlamalıyız ki dönsün beklenen!
azalıyoruz inceden inceye,yarım kalarak
son buluyor yollar,çıkmaz sokaklara çıkıyor bir yerden sonra,hesapta olmayan yıkımlar duruyor, bizi bizden alıp götüren!